‘Zo vergeet ik je niet’ maakt van kleding een tastbare herinnering

Algemeen

GEESTEREN - Voor veel nabestaanden is het een ingrijpende gebeurtenis; het opruimen en in de meeste gevallen weggooien van kleding van overleden dierbaren. Maar definitief afscheid nemen van bijvoorbeeld opa’s favoriete overhemd of mama’s lievelingsvest is volgens Jenny Hilberink niet nodig. Onder de naam ‘Zo vergeet ik je niet’ maakt zij van deze kleding en van waardevolle accessoires een tastbare herinnering. De mogelijkheden zijn eindeloos; van kussenhoezen tot wandkleden en kinderknuffels. Zo vergeet ik je niet zoekt samen met de nabestaanden de mooiste items uit om deze te verwerken in een blijvend aandenken naar wens.

Met het overlijden van een dierbare gaat veel verdriet gepaard. Wanneer de kledingkast moet worden leeggeruimd vieren emoties de boventoon. Het liefst bewaar je alles. “Dat merkte ik persoonlijk na het overlijden van mijn vader”, vertelt Jenny. “Al zijn kleding verdween in vuilniszakken. Daar moet toch iets mee gedaan kunnen worden, dacht ik. In deze regio is de dood nog altijd een behoorlijk zwaar onderwerp”, merkt de Geesterse regelmatig. “Het wordt min of meer weggestopt. Ook kleding wordt achterin de kast gelegd. Maar waarom niet in een ander vorm in het zicht? Als ik erover sprak met mensen hoorde ik vaak: ‘Ik hoef er niets van te houden. Het zit wel in mijn hoofd. Tot ik afgelopen zomer mijn idee om kledingstukken van overleden een tweede leven te geven verder uitwerkte. Van dierbare vintage maak ik sindsdien blijvend aandenken en de reacties zijn hartverwarmend.”

Altijd dichtbij

Volgens Jenny kan het hergebruiken van kleding een bijzonder onderdeel zijn van rouwverwerking. “Kleine kindjes waarvan de papa of mama wegvalt vinden troost in een knuffel die gemaakt kan zijn van mama’s zachte trui. Ook van volwassenen hoor ik bijzondere verhalen”, laat ze weten. “Zo kreeg ik onlangs de vraag om een kussenhoes te maken van een overhemd. De eigenaar was overleden en samen met zijn vrouw besprak ik de mogelijkheden. Zij opperde om de hoes te maken van kleding van haar man én van haarzelf. De hoes werd prachtig. Overdag legt ze het kussentje op de bank en ’s avonds gaat het mee naar bed. Zo is haar man altijd dicht bij haar. Op deze manier ervaren nabestaanden zelf dat overlijden en herinneringen niet weggestopt hoeven te worden.”

Alles gebruiken

Naast kleding kan Zo vergeet ik je niet ook accessoires in een aandenken verwerken. Haar atelier ligt vol lintjes, knopen en zelfs schoenveters. “Deze armband is gemaakt van gebruikte schoenveters”, legt Jenny uit terwijl ze het item toont. “Alles is in principe bruikbaar. Knoopjes van blouses, lintjes afkomstig van truien en ritsen uit broeken. Die kunnen bijvoorbeeld weer in een kussensloop worden genaaid. Ik ga altijd vrijblijvend bij de nabestaanden op bezoek om kennis te maken. Voor hen is het vertrouwd en ik kan de sfeer proeven waarin iemand leeft of geleefd heeft. Ik neem een tas vol gemaakte voorbeelden mee om mensen te inspireren. Zo heb ik een herinneringsdeken met patchwork gemaakt, knuffelbeesten en -poppen, beklede bewaardozen, een boekomslag met boekenlegger en een etuitje. Maar bovenal neem ik een luisterend oor mee. Meestal beginnen mensen als vanzelf te vertellen over hun dierbare. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit mag en kan doen voor nabestaanden. Het geeft enorm veel voldoening.” Zo vergeet ik je niet staat zondag 9 december aanstaande met een stand op de kerstmarkt in Geesteren. Meer informatie is te vinden op de website: www.zovergeetikjeniet.nl.